بسم الله الرحمن الرحیم
?احساس انتظار، 

مثل احساس تشنگی است: 

احساس تشنگی، آدم را، به آب می رساند و احساس انتظار،
 انسان صاحب نظر آگاه دین باور حقیقت جوی را، به حجت بالغه ی الهی! 

از نگاه «شیعه»، عدالت، اصل دین است: 
نخستین پیشوای او، در محراب، به گناه عدالت، به قتل می رسد! 

و آخرین پیشوایش، برای این كه به داد عدالت برسد قیام می كند؛ 
و آخرین حلقه، از مجموعه ی حلقات مبارزات حق و باطل را ـ كه از آغاز جهان، بر پای بوده است ـ به سامان می برد. ?
همه ی حرف «انتظار»، همین است: 

سفری دور و دراز، برای رسیدن. 

با چشمان «آینده »، تكلیف «حال» را، روشن كردن. 

در آستانه ی سقوط و ابتذال، دست انسان را گرفتن؛
 و او را، تا درگاه نگاه خدا، بالا كشیدن؛ و بر تحقّق آرمان والای همه ی انبیا و اولیا و مردان رزم آور راه حق، نظر داشتن! 
و در آخرین رزم ـ پیروزمندانه ـ حیثّیت عادلانه ی خاك را از نگاه بلند «بقیة الله»به نظاره برخاستن… 

و این، حرف كمی نیست!
?✨اللهم عجل لولیک الفرج✨?

‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌┄┅═✼✿‍? ? ?✿‍✼═┅┄