بسم الله الرحمن الرحیم

کاش آن لحظه که آیند نکیر و منکر؛
تو بیایی و بگویی؛ که مهمان من است”

لحظهٔ آخر مرگم که نفس بند آید؛
بِنَهی پا به سرم لذت دنیای من است”

دلِ خود را به کجا برم که آرام شود؟
خاکِ کوےتوفقط دارو ودرمان من است”

خواب دیدم در و دیوار حرم را یکشب”
تکه آئینه اےاز، این دل تنهاےمن است”

گوشه اےازحرمت حور و ملک دیدم که:
زین سبب شدحرمت وادی سینای‌من است…

شب جمعه، حرم و صحن و سرایت آقا؛
حسرت روز وشب سینهٔ غمبار من است… ?